Op woensdag 15 mei kwamen bestuursleden van verschillende vriendenstichtingen van instellingen, behorend tot de Raphaelstichting, bijelkaar om ervaringen uit te wisselen en van elkaar te leren. Zo waren de vriendenstichtingen van Rozemarijn, Scorlewald, Beidablick en Midgard bijeen in de Appelboom. Ook een vertegenwoordiging van Jambe schoof aan (die heeft geen vriendenstichting) en natuurlijk het bestuur van de Raphaelstichting en het Raphaelfonds. Hieronder een kort verslag.

 

We beginnen met een voorstelronde, waarna Annemarie de vestigingen hun bijzonderheden laat vertellen en tegelijk afbeeldingen van die instelling op het scherm laat zien.

Bij Rozemarijn is de vriendenstichting zelf de groepen langsgegaan om te inventariseren wat ze kunnen betekenen.

Op Scorlewald verloopt het contact tussen instelling en vriendenstichting via een contactpersoon, en dat blijkt goed te werken. Daar vindt alvast de eerste beoordeling plaats of een project kans van slagen heeft. Wij hebben onze situatie uitgelegd op Midgard en gaven de frustratie aan die dat bij ons teweegbracht. Daar was begrip voor en tegelijk onbegrip dat de organisatie de vriendenstichting niet omarmd.

 

Vaak is of wordt het een kwestie als er iets is gerealiseerd door een vriendenstichting (soms ook vanuit gelabelde legaten) maar nog niet goed is afgesproken hoe het onderhoud is geregeld, of later een andere bestemming kan krijgen omdat nieuwe medewerkers onbekend zijn met de oorsprong. Dat zijn echt zaken die volgens Annemarie in een document (convenant of protocol) moeten worden vastgelegd, want dit komt vaker voor.

 

Het dilemma met de AVG kwam ter sprake: adressen mogen niet doorgegeven worden. Bij Scorlewald zit de contactpersoon aan tafel, dus de lijntjes zijn kort. Zien geen probleem met de AVG, ook omdat zij geen mailings verzenden.

Annemarie geeft aan dat er wordt gekeken om alle adresgegevens van alle instellingen centraal te beheren zodat die altijd up-to-date is en geen mensen worden aangeschreven die al overleden zijn. Ze wil nadrukkelijk kijken of bij de aanmelding van een bewoner toestemming kan worden gegeven dat de adresgegevens doorgegeven worden aan de betreffende vriendenstichting. Die centrale databron moet dan onderdeel zijn van het zorgdossier waarmee gewerkt wordt.

 

Ook is aan de orde gekomen dat in de hele organisatie duidelijk gemaakt moet worden waar bepaalde gelden vandaan komen (WLZ, Raphaelfonds of vriendenstichting), de medewerkers hebben nu vaak geen idee. Door met zorgmanagers als contactpersoon voor de Vriendenstichting te gaan werken, belasten we de overige medewerkers niet met het bijhouden van deze soms complexe materie.

Tenslotte is de functie van het Raphaelfonds aan de orde gekomen: daar is zo’n 1,5 miljoen belegd en van de rente (ca. € 75.000) kunnen aparte zaken aangeschaft worden. Het fonds wil graag een verbindende rol vervullen tussen de vriendenstichtingen zodat kennis en kunde uitgewisseld kunnen worden. David geeft aan dat ook gedacht kan worden aan co-financiering van projecten.

Na afloop kregen we in De Koperen Koning een soep-met-broodmaaltijd aangeboden en konden we op informele wijze nader kennis maken met elkaar. Ook kon er ter afsluiting een groepsfoto gemaakt worden.

 

Wij kijken met een positief beeld terug op deze bijeenkomst en hopen dat de gevolgen ervan zichtbaar worden. De vervolgacties zijn: een uitnodiging van het Raphaelfonds (na de zomer) voor een nieuwe bijeenkomst. En een kleinere bespreking waarin de Raphaëlstichting het voorstel voor een samenwerkingsprotocol inbrengt.